و ی ر ا ن ی

با فاصله ای امن که آسیب نبینی 

بنشین و فقط شاهد ویرانی من باش...

با کیفی که بر دوشت بود

حس کردم آمدی، جلوی من نادان سرکش ایستادی، درست مثل عکس معروفت، با کیفی که روی دوشت بود، اما نقطه مهم آنجا بود که نگاهت جرات سر بالا کردن به ادم نمی داد. نگاهی از جنس چه بر سرت آمده؟ نگاهی با معنای... نمیتوانم از پس معنایش بربیایم. نگاهی بود سخت نافذ، سخت نافذ، سخت نافذ... 

صدایی ضربان قلب

میگم برم آب بخورم میام پیشت، آب خوردنم مساوی میشه با جابجایی غذاها داخل یخچال که تا صبح خراب نشه! برمیگردم پیشت، پتو مسافرتی انداختی روت، خودتو جمع کردی، صدا میزنمت که بیداری...؟ ولی انقد خسته بودی که خوابت برده، اروم گونه تو می بوسم، بازم بیدار نمیشی، خیلی خسته ای، وایمیسم چند لحظه نگات می کنم... سیر نمیشم.. چقد معصومانه خوابیدی، ریش ها رو صورت جوونت خوابیدن، صورتت هنوز جوونه،  به چی فکر میکنم...به اینکه چقدر به این سیما می آید روزی برای ابد آرام خوابیده باشد ولی به شرطی که از جنس عند ربهم یرزقون باشد... 

.

چقدر حرف های ناگفته دارم....

حسن..

بسم الله.

حال غریبی دارم، بی صبحانه منتظر جمعه شبم که بیایم در هوای شادی ولادتت تنفس کنم. آنقدر دلتنگ ام که فقط میخواهم نامت را تسبیح بگویم...

حسن...حسن..حسن...

طاقت

وقت افطار که بی تاب تر و تشنه ترم

یادم افتاد علم دار....عمو...آب... حرم....